Σχολαρχείο Βούρμπιανης

Το Σχολαρχείο της Βούρμπιανης αποτέλεσε καρπό των προσπαθειών της «Φιλεκπαιδευτικής Αδελφότητας Βουρμπιανιτών» που ιδρύθηκε το 1883 στην Αθήνα. Από το 1888-89 θα αρχίσει η λειτουργία του «Κανονικού Ελληνικού Σχολείου» (εξατάξιο Σχολαρχείο) σε νέο κτίριο που άρχισε να κτίζεται το 1885 κοντά στην θέση «παλιό σχολείο». Λειτούργησε ως Σχολαρχείο, Παρθεναγωγείο, Αρρεναγωγείο, ενώ αργότερα ιδρύεται στον χώρο και Οικοτροφείο στο οποίο διέμεναν παιδιά από τα γύρω χωριά καθώς και από την περιοχή της Κολώνιας (Ερσέκα) και από το Λεσκοβίκι της γειτονικής Αλβανίας. Τα βιβλία και την γραφική ύλη, προμήθευε στο σχολείο η Αδελφότητα ενώ την επιτροπεία για την ορθή λειτουργία είχε ο εκάστοτε μητροπολίτης Βελλάς και Κονίτσης. Το Σχολαρχείο Βούρμπιανης λειτούργησε υπό αυτό το καθεστώς έως το 1913 οπότε και με την ενσωμάτωση της περιοχής στο ελληνικό κράτος περιήλθε υπό την δικαιοδοσία του Υπουργείου Παιδείας. Το 1918 λόγω καθίζησης του εδάφους η θέση του κρίθηκε ακατάλληλη και αποφασίστηκε η οικοδόμηση νέου κτιρίου το 1925. Η αποπεράτωση του κτιρίου ολοκληρώθηκε το 1929.