Πουρνιά

Καθώς ανηφορίζουμε στην όμορφη κοιλάδα του Βουρκοπόταμου, συναντούμε μια διακλάδωση στα δεξιά μας, που σε 3 χλμ. σε φέρνει στο γραφικό χωριό Πουρνιά. Το χωριό απέχει 25,1 χλμ. από την Κόνιτσα και 6,9 χλμ. από την Εθνική Οδό.
Η παλιά ονομασία του χωριού ήταν Σταρίτσιανη.
Όμορφο χωριό με κρύα νερά και πλούσια δάση δρυός και μαύρης πεύκης, ενώ ψηλότερα προς τον Κλέφτη και την κορυφή Νταλιόπολη του Σμόλικα, απλώνονται και δάση οξυάς.
Περιδιαβαίνοντας τα σοκάκια του χωριού θα συναντήσει κανείς πλούσια αρχοντικά με υπέροχες εξώπορτες, και καλοχτισμένα κτίρια γεγονός που παραπέμπει στον πλούτο που εισέρεε στο χωριό από τους ξενιτεμένους.
Λίγο πριν το χωριό ο επισκέπτης συναντά το γεφύρι της Μαύρης Πέτρας που στέκει εκεί από το 1817 και εντυπωσιάζεται από τον διπλανό απόκρημνο βράχο όπου άγνωστος καλλιτέχνης προηγούμενων αιώνων, φιλοτέχνησε την εικόνα του Παντοκράτορα και το γεφύρι του Σέλιου.
Αξιόλογο θρησκευτικό μνημείο αποτελεί η κεντρική εκκλησία των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ, πολιούχων του χωριού. Η σημερινή εκκλησία, τύπου βασιλικής, είναι χτισμένη στη θέση της παλιάς. Λέγεται πως παλιότερα υπήρχαν τρεις συνοικισμοί: της Σταρίτσας, του Σελού, και των Αναργύρων. Κατά την παράδοση η Πουρνιά είναι γέννημα ενός άλλου χωριού, που ονομαζόταν «Τράπια» και ήταν χτισμένο σε κοντινή απόσταση από αυτό, σε τοποθεσία που φέρει ακόμα αυτή την ονομασία.. Σήμερα οι κάτοικοι της Πουρνιάς είναι κτηνοτρόφοι και υλοτόμοι.
Από το χωριό δασικοί δρόμοι και μονοπάτια σε οδηγούν σε όμορφες τοποθεσίες. Από τη θέση «Νταλιόπολη», που βρίσκεται κοντά στην κορυφή του Κλέφτη, μπορείτε σήμερα να απολαύσετε την πανοραμική θέα προς τις κορυφογραμμές και τις πλαγιές των γύρω βουνών: Τραπεζίτσα, Τύμφη, Γράμμος και Σμόλικας.
Στην κεντρική πλατεία του χωριού το Δεκαπενταύγουστο διεξάγεται πανηγύρι με μεγάλη συμμετοχή κόσμου
Στην Πουρνιά υπάρχει ξενώνας για διανυκτέρευση, ταβέρνα και καφενείο.
Η ονομασία της γνωστής συνοικίας των Εξαρχείων στην Αθήνα προήλθε απο τον καταγόμενο απο την Πουρνιά Βασίλειο Έξαρχο ο οποίος διατηρούσε παντοπωλείο – ξενοδοχείο στην περιοχή . (Απεβίωσε το 1910). Την περιουσία του μετά απο ιδιόχειρη διαθήκη που συνέταξε στις 17-3-1899 διαχειρίζεται σήμερα κληροδότημα στο όνομά του που σκοπό έχει την βοήθεια του χωριού του με κοινωφελή έργα